آیا هنوز از PLC برای تله‌پروتکشن استفاده می‌کنید؟
وقتی پایداری شبکه در گرو میلی‌ثانیه‌هاست، انتخاب میان فیبر نوری و PLC تنها یک تصمیم فنی نیست — یک تصمیم استراتژیک است.
یک مقایسه دقیق:
در شبکه‌های انتقال برق، سیستم‌های تله‌پروتکشن نقش حیاتی در جلوگیری از خاموشی‌های گسترده و حفاظت تجهیزات دارند. اما کیفیت این حفاظت، مستقیماً به زیرساخت ارتباطی بستگی دارد.
در حال حاضر، دو فناوری عمده برای این منظور استفاده می‌شود:
Power Line Carrier (PLC)
فیبر نوری (Optical Fiber)
بیایید این دو را در چند شاخص کلیدی مقایسه کنیم:
تاخیر و سرعت تبادل سیگنال‌ها
- PLC : تاخیر بالا و ناپایدار به دلیل تداخل با سیگنال‌های توان.
- فیبر نوری: تاخیر بسیار پایین (sub-millisecond) و ثابت. ایده‌آل برای عملکرد سریع رله‌های دیستانس و دیفرنشیال.
✅ برنده: فیبر نوری
ایمنی و مصونیت الکترومغناطیسی
- PLC : تحت تاثیر صاعقه، کلیدزنی، و نویز ناشی از بارهای غیرخطی.
- فیبر نوری: مصون از تمام نویزهای الکترومغناطیسی. مناسب برای محیط‌های پر نویز مثل پست‌های GIS یا پست‌های کشاورزی با تجهیزات متحرک.
✅ برنده: فیبر نوری
پهنای باند و سازگاری با پروتکل‌های مدرن
- PLC : محدودیت شدید در پهنای باند؛ عمدتاً برای آنالوگ یا مدولاسیون‌های ساده.
- فیبر نوری: پهنای باند بالا، پشتیبانی از پروتکل‌هایی مانند G.703، C37.94، IEC 61850-90-5.
✅ برنده: فیبر نوری
هزینه راه‌اندازی و نگهداری
- PLC : هزینه اولیه پایین‌تر، اما وابسته به کیفیت خط و نیازمند تنظیمات مکرر.
- فیبر نوری: هزینه اولیه بیشتر، اما نگهداری کمتر، عمر بیشتر و قابلیت آینده‌نگری.
برنده بلندمدت: فیبر نوری
قابلیت اطمینان و Redundancy
- PLC : تحت تاثیر وضعیت خط انتقال؛ Redundancy محدود و پیچیده.
- فیبر نوری: قابلیت ایجاد مسیرهای Redundant، استفاده از حلقه‌های نوری و سوئیچینگ خودکار.
برنده مطلق: فیبر نوری